Paolo, je ging van het nodig hebben van een fles gin per dag om te functioneren naar het volledig stoppen met alcohol van de ene op de andere dag. Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?
That’s a story that’s close to my heart, and it’s not just about cutting out booze. It’s about a shift in perspective, a radical decision to take back control of my life in one moment of absolute clarity.
Zie je, het drinken ging niet alleen over de alcohol. Het ging erom mezelf te verdoven voor de druk, de dagelijkse sleur en de leegte die ik op dat moment voelde. Het was mijn ontsnappingsroute. Ik had mezelf ervan overtuigd dat ik het nodig had om te functioneren, om het chaotische leven bij te houden, om door de stress van het runnen van bedrijven, het managen van verwachtingen en persoonlijke worstelingen heen te komen. Een fles per dag werd mijn manier om het lawaai in mijn hoofd te dempen. Maar het ding met dat lawaai is: het verdwijnt niet—het wordt alleen onderdrukt, en uiteindelijk haalt het je in.
Op een gegeven moment realiseerde ik me dat de gin me niet hielp functioneren—het vernietigde mijn vermogen om te functioneren. En het beïnvloedde niet alleen mij; het had impact op de mensen om me heen, mijn werk, mijn helderheid en mijn vermogen om echt aanwezig te zijn in het leven. Er kwam een moment—noem het een moment van diepe helderheid of gewoon een rauwe confrontatie met mezelf—waarop ik begreep dat als ik deze weg zou blijven bewandelen, ik meer zou verliezen dan alleen mijn gezondheid. Ik zou mezelf verliezen. Dat besef kwam binnen als een mokerslag. Het was geen geleidelijke opbouw; het was een plotselinge beslissing, alsof er een schakelaar werd omgezet.
Die nacht nam ik de beslissing. Geen alcohol meer. Niet langzaam afbouwen, niet "laten we het rustig aan doen en zien hoe het gaat." Ik wist dat het voor mij alles of niets moest zijn. Ik besloot dat als ik mijn leven terug wilde nemen, het niet geleidelijk zou gebeuren. Het zou in één beslissend moment gebeuren. Dat werkte voor mij—die radicale, totale breuk. De kracht van die beslissing zat niet alleen in het stoppen met drinken. Het zat in het besef dat ik de kracht had om alles aan mijn leven te veranderen, op elk moment, als ik ervoor koos. De gin was gewoon het symbool van een grotere transformatie die ik moest doormaken.
De volgende ochtend werd ik niet alleen zonder kater wakker. Ik werd wakker met een gevoel van vrijheid, het gevoel dat ik weer achter het stuur van mijn eigen leven zat. Ik besefte hoe helder mijn geest was, hoeveel energie ik had, hoeveel levendiger ik me voelde. Het contrast was onmiddellijk. Het was alsof alle dingen die ik aan het verdoven was—mijn ambities, mijn creativiteit, mijn relaties—met intensiteit terugkwamen. En ik dacht: "Waarom zou ik ooit teruggaan?"
Dus, hoe heb ik het bereikt? Ik nam een beslissing. Een echte. Het ging niet om wilskracht of verleiding weerstaan—het ging om diep vanbinnen besluiten dat ik een leven wilde dat groter, helderder en krachtiger was dan wat alcohol me ooit kon bieden. Het was niet gemakkelijk, maar het was simpel: ik deed een belofte aan mezelf dat mijn leven, mijn creativiteit, mijn aanwezigheid in de wereld meer waard waren dan welke ontsnapping dan ook die een fles kon bieden.
Het gaat er niet om alcohol voor iedereen te demoniseren, maar voor mij was de verandering niet alleen stoppen met gin. Het ging erom een nieuwe versie van mezelf te worden. En dat is de sleutel—of het nu gaat om alcohol of een andere "kruk," de transformatie begint wanneer je besluit dat je klaar bent om de beste versie van jezelf te worden, zonder halve maatregelen, zonder excuses. Gewoon helderheid en toewijding.
Zo heb ik het gedaan.