Paolo, je zegt vaak dat jouw rol is om Generatie Y te coachen zodat ze Generatie Z kunnen mentoren. Waarom draai je het traditionele idee om dat Generatie X Generatie Y zou begeleiden om vervolgens Generatie Z te leiden?
Ah, hier wordt het interessant—en een beetje tegen de verwachting in, maar dat is juist het punt. Iedereen neemt aan dat het de taak van Generatie X is om de Millennials te mentoren, die op hun beurt de wijsheid doorgeven aan Generatie Z, alsof het een soort estafette is tussen generaties. Maar dat is volgens de oude regels. We leven niet meer in een tijd waarin lineaire hiërarchieën logisch zijn. De wereld verandert te snel, en als we echt vooruitgang willen boeken, moeten we het script omdraaien.
Hier is waarom ik zeg dat Generatie Y de mentor moet zijn voor Generatie Z, terwijl Generatie X de Millennials coacht om die rol op zich te nemen.
Om te beginnen, de Millennials zijn de bruggeneratie. Ze hebben de geboorte van het digitale tijdperk meegemaakt, maar herinneren zich nog hoe het leven was voordat alles online ging. Dit geeft hen een unieke kijk op de zaken—met één voet in de oude wereld en één in de nieuwe. Generatie Z daarentegen is opgegroeid volledig ondergedompeld in het digitale tijdperk. Ze hebben nooit een wereld gekend zonder sociale media, directe toegang tot informatie of een constante stortvloed aan prikkels. Ze zijn snel, onbevreesd, maar ze navigeren ook in een wereld die ongelooflijk complex en vol tegenstrijdigheden is.
Nu, als Generatie X gewoon instapt en direct de Generatie Z gaat mentoren, ontstaat er een kloof in de communicatie. Natuurlijk, wij hebben de ervaring, we hebben de ups en downs meegemaakt, maar de manier waarop wij de wereld verwerken, is nog steeds geworteld in een tijdperk dat voor Generatie Z ver weg lijkt. Wij zijn niet opgegroeid met telefoons in onze zakken. We hadden het internet niet standaard. En dat is een enorme culturele kloof. Wat voor ons logisch is, resoneert niet altijd met hen.
Daar komen de Millennials binnen. Zij spreken beide talen—ze begrijpen het analoge verleden dat Generatie X vertegenwoordigt en zijn vloeiend in het digitale heden dat Generatie Z definieert. Ze hebben de transities en verstoringen meegemaakt, dus ze zijn in de perfecte positie om Generatie Z te begeleiden, om hen te helpen de complexiteit van deze snelle wereld te navigeren, maar met de gegronde perspectieven die alleen komen door het leven voor de digitale explosie te hebben ervaren.
Dus wat is mijn taak als Gen Xer? Het is om de Millennials te coachen, om hen het bredere perspectief te geven dat ze nodig hebben om effectieve mentoren te zijn. Ik help hen om het lange spel te zien, om de patronen te herkennen die zich door de tijd herhalen, en om die wijsheid op een manier toe te passen die zinvol is voor de jongere generatie. Millennials hebben de directe verbinding met Generatie Z, maar soms hebben ze een duwtje nodig om te beseffen hoeveel macht en verantwoordelijkheid ze echt hebben in het vormgeven van de toekomst.
Door deze traditionele mentorhiërarchie om te keren, erkennen we de fluïde aard van kennis en invloed in de wereld van vandaag. Het gaat niet langer om de oudere generatie die wijsheid van boven naar beneden doorgeeft. Het gaat erom de generatie in het midden de macht te geven om als vertalers, als bruggenbouwers, te fungeren tussen verleden en toekomst. Generatie X levert de kaart, maar de Millennials zijn degenen die Generatie Z over het terrein leiden.
Dus ja, het zou eigenlijk andersom moeten zijn, maar de wereld heeft geen behoefte aan meer "hoe het zou moeten zijn". Het heeft behoefte aan wat werkt. En wat werkt, is een nieuw soort mentorprogramma—één dat dynamisch, fluïde en gebaseerd is op samenwerking tussen generaties, en niet alleen op het doorgeven van wijsheid van oud naar jong.