In 2024 ontdekten één op de vijf Nederlandse bedrijven op pijnlijke wijze wat “cyberincident” werkelijk betekent. Bij grote ondernemingen ging het zelfs om drie op de tien. De eerste klap? Financieel verlies. Daarna volgden datalekken. En uiteindelijk de operationele stilstand die een directiekamer verandert in een crisiscentrum.

Het onderzoek van ABN AMRO en MWM2 was duidelijk: bijna iedere organisatie is al eens getroffen. De verrassende wending? Men blijft zelfverzekerd. Vooral kleinere bedrijven lijken bijzonder overtuigd van hun eigen verdediging, een vertrouwen dat steunt op antivirussoftware, firewalls en het idee dat “het ons niet zal overkomen”.

Maar hier wringt het: preventie zonder detectie is als de voordeur op slot doen terwijl de ramen openstaan. En herstelplanning? Voor velen slechts een bijzaak. Dáár begint het sneeuwbaleffect van financiële schade en verdampt een reputatie in één nacht.

De Geopolitieke Laag Waar Niemand Over Praat

Het digitale domein is allang niet meer enkel het speelveld van tienerhackers en ransomwarebendes. Het is nu een arena voor geopolitieke conflicten. Staatactoren – ja, die uit het nieuws – werken stilletjes samen met cybercriminelen en richten zich op toeleveringsketens, vitale infrastructuur en zorgsystemen.

Hun missie? Ontwrichten, verzwakken en afleiden.

Hun methode? Binnenkomen via de zwakste schakel.

En toch ziet slechts negen procent van de bedrijven staatactoren als een serieuze dreiging. Dat is bestuurlijk gezien alsof je in de regen staat zonder te merken dat je nat wordt.

De Wetgevende Klok Tikt

Europa heeft al bepaald dat cyberweerbaarheid niet optioneel is. De NIS2-richtlijn en de Cyber Resilience Act zijn geen beleidsproefballonnen, maar bindende regels die risicobeheer, incidentmelding en ketenbeveiliging verankeren in het wettelijke DNA van essentiële sectoren.

Maar de bekendheid is schrikbarend laag.

• Twee derde van de grote bedrijven heeft van NIS2 gehoord.
• Minder dan de helft van de mkb’ers.

Zelfs als jouw bedrijf te klein is om direct onder de regels te vallen, geldt dat mogelijk niet voor je klanten en leveranciers. Dat betekent dat compliance-vragen hoe dan ook op je bureau belanden. En wanneer Q3 aanbreekt, begint ook de handhaving.

Waarom het MKB de Nieuwe Hoofdprooi is

Grote ondernemingen hebben hun digitale vestingen versterkt. Het gevolg? Aanvallers richten zich steeds vaker op mkb-bedrijven, waar de verdediging dunner is maar de impact nog steeds diep in de keten kan reiken.

Een inbraak bij één mkb’er kan zich als een olievlek verspreiden naar leveranciers, partners en soms hele sectoren. Daarom is cyberweerbaarheid niet langer een privéprobleem, maar een gedeelde ketenverantwoordelijkheid.

De Bestuurlijke Les

Cybersecurity is niet langer een technisch project van de IT-afdeling. Het is een bestuursverantwoordelijkheid, een compliance-eis en een strategische overlevingskwestie. Bedrijven die het zo benaderen, zullen niet alleen de onvermijdelijke incidenten doorstaan, maar ook uitgroeien tot betrouwbare spelers in een markt die betrouwbaarheid steeds hoger waardeert dan snelheid.

Als je cyberweerbaarheid nog steeds als een kostenpost ziet, heb je de openingszet al verloren. In 2025 is het je vergunning om te opereren.