Paolo, je benadrukt vaak het onderscheid tussen "overthinking" en "te veel nadenken". Kun je uitleggen wat het verschil is tussen de twee en welke aanpak je ons aanraadt?

Ah, ja, het subtiele maar cruciale verschil tussen "overthinking" en "te veel nadenken". Het is een van die nuances die echt belangrijk zijn, maar vaak over het hoofd worden gezien. Laten we het ontleden, want het begrijpen van dit verschil kan de manier veranderen waarop je uitdagingen aangaat en beslissingen neemt in het leven.

Overthinking is wanneer je geest vastloopt in een eindeloze lus van twijfel, angst of zorgen. Het is die herhalende cyclus waarin je scenario’s steeds opnieuw afspeelt, elke mogelijke uitkomst analyseert, je druk maakt over dingen die je niet kunt controleren en constant je eigen gedachten in twijfel trekt. Overthinking gaat niet alleen over veel tijd besteden aan nadenken; het gaat over die tijd op een onproductieve en vaak zelfdestructieve manier gebruiken. Het leidt tot verlamming in plaats van actie. Je zit vast in een doolhof van je eigen makelij, niet in staat om vooruit te komen omdat je te druk bent met het proberen te voorspellen van elke variabele, het vermijden van elke fout en het vinden van de perfecte oplossing—die, laten we eerlijk zijn, zelden bestaat. ​

Te veel nadenken is daarentegen anders. Te veel nadenken kan juist waardevol zijn. Het gaat om het grondig verwerken van informatie, het overwegen van meerdere invalshoeken en het nemen van de tijd om diep na te denken over een kwestie. Dit soort denken leidt tot inzichten, strategieën en betekenisvolle oplossingen. Het is het soort denken dat innovators en denkleiders doen wanneer ze nieuwe ideeën ontwikkelen of complexe problemen oplossen. Het verschil is dat te veel nadenken je niet vast houdt; het duwt je juist vooruit om weloverwogen beslissingen te nemen en berekende risico’s te nemen.

Wat is dan het echte verschil? Richting en intentie. Wanneer je overthinking doet, zijn je gedachten versnipperd, aangewakkerd door angst of perfectionisme, en ze leiden nergens toe. Wanneer je diep nadenkt (zelfs als het voor sommigen als "te veel" aanvoelt), hebben je gedachten een doel en richting. Je beweegt naar begrip en oplossingen, in plaats van steeds terug te keren naar dezelfde angsten.

Wat kunnen we eraan doen? Allereerst gaat het erom te herkennen wanneer je aan het overthinking bent in plaats van gewoon grondig na te denken. Als je merkt dat je gedachten in een spiraal belanden en je je daardoor meer angstig voelt en minder in staat bent om te handelen, is het tijd om even een stap terug te doen. Vraag jezelf af: Is dit iets dat ik kan controleren? Als het antwoord nee is, moet je het loslaten of op zijn minst erkennen dat je erover piekeren niets zal veranderen.

Een effectieve manier om overthinking tegen te gaan, is door tijdslimieten te stellen aan je beslissingsproces. Geef jezelf een vaste hoeveelheid tijd om je opties te overwegen, de voor- en nadelen af te wegen, en verbind je er vervolgens aan om een beslissing te nemen, zelfs als deze niet perfect is. Onthoud, gedaan is beter dan perfect. Soms is actie, zelfs imperfecte actie, wat de overthinking-cyclus doorbreekt.

Wanneer je diep nadenkt (of wat sommigen misschien "te veel nadenken" noemen), omarm het dan. Duik in de complexiteit, maar met het besef dat je denken naar een doel toewerkt. Zorg ervoor dat je pauzes plant, input van anderen zoekt om uit je mentale echo te komen, en, het belangrijkste, weet wanneer je op jezelf moet vertrouwen en actie moet ondernemen. Diep nadenken is waardevol, maar zelfs dat moet op een gegeven moment omgezet worden in uitvoering.

Uiteindelijk verlamt overthinking je; diep nadenken geeft je kracht. De truc is om intentioneel om te gaan met je gedachten, ze te richten op begrip en vooruitgang, en te weten wanneer je de cyclus van twijfel moet doorbreken en gewoon de sprong moet wagen.