Als je een klein bedrijf runt, leer je snel dat “belastingwijzigingen” niet abstract zijn. Ze komen naar voren als vragen bij de koffieautomaat, een verraste blik op een loonstrook, en het stille werk van het behouden van de loonadministratie, facturen en vertrouwen. De aanpassing van 2026 aan de arbeidskorting, arbeidskorting, is precies dat soort verandering: bescheiden op papier, echt in dagelijkse gesprekken, en het is de moeite waard om te begrijpen voordat het in je administratieve werkbelasting terechtkomt.

Dearbeidskorting is een belastingkorting voor mensen die werken: het vermindert de inkomstenbelasting die ze betalen, zodat hun nettoloon hoger kan zijn zonder dat je het brutoloon hoeft te veranderen. Wat er in 2026 verandert, is de timing. De overheid verlaagt de inkomensdrempels waar de korting “buigt” naar een nieuw tarief, de zogenaamde “knikpunten.” In eenvoudige termen: de korting bouwt eerder op in het inkomensbereik, wat meestal helpt voor mensen die parttime werken of aan de onderkant verdienen. (De tabel geldt voor mensen die nog niet de AOW leeftijd hebben bereikt, de Nederlandse pensioenleeftijd, omdat de belastingregels verschillen zodra iemand deze leeftijd bereikt.)

Hier is de praktische vorm ervan. Tot €11.965 groeit de korting als een percentage van het inkomen (8,324%). Van €11.965 tot €25.845 groeit het sneller: €996 plus 31,009% van het inkomen boven €11.965. Daarna vlakt de korting af en verdwijnt uiteindelijk, en bereikt €0 vanaf €132.920. De “onderkant” die je in je team zult opmerken is eenvoudig: lagere inkomens en veel parttimers eindigen vaak met iets meer nettoloon, terwijl hogere inkomens iets minder voordeel kunnen zien omdat het systeem opnieuw in balans wordt gebracht.

Voor jou als werkgever is het risico geen financiële schok, maar misverstand. Je loonkosten dalen niet magisch, maar een werknemer kan het gevoel hebben dat hij een loonsverhoging heeft gekregen (of, bij hogere inkomens, zich afvragen waarom het netto niet is veranderd zoals verwacht). Stel je een collega voor die 24 uur per week werkt en plotseling iets meer mee naar huis neemt en aanneemt dat je iets hebt aangepast; daar winnen of verliezen kleine bedrijven goodwill. Het helpt om kalm en duidelijk te zijn: “Je netto is veranderd omdat de belastingkorting is veranderd; je bruto en ons contract niet.” Die ene zin voorkomt onnodige wrijving.

Er is ook een planningsaspect. Als je mensen aanneemt voor flexibele uren, of je onderhandelt met iemand die meer om het netto dan om het bruto geeft (wat de meeste mensen doen), kan deze korting de aantrekkelijkheid van een parttime aanbod iets veranderen, vooral in de lagere inkomensgroepen. Het is een herinnering om je salarissoftware en inhoudingsinstellingen actueel te houden, en om te controleren of mensen die de loonheffingskorting moeten toepassen (loonheffingskorting, de keuze om belastingkortingen via één werkgever toe te passen) hun papierwerk op orde hebben. Die details zijn saai, totdat ze later een te vermijden klacht, correctie of terugbetaling veroorzaken.

Dit is geen aandachtstrekker, en het heeft geen drama nodig. Maar kleine verschuivingen zoals deze zijn precies wat “belastingzaken” scheidt van echte zaken: minder vragen, minder correcties, en een stabieler gevoel dat de cijfers kloppen. Maak de aanpassing eenmaal in je salarisproces, noem het eenmaal in begrijpelijke taal wanneer nodig, en ga verder, want de beste administratie is de soort die je aandacht niet twee keer steelt.