Het grootste factureringsrisico dat ik momenteel zie, zijn niet de late betalers, maar facturen die niet verwerkt kunnen worden. Wanneer de boekhouding van je klant geautomatiseerd is (en dat gebeurt steeds meer), kan een Word-, Excel- of Canva-factuur er voor jou goed uitzien, maar toch wrijving veroorzaken: handmatig overtypen, ontbrekende velden, vragen heen en weer, en het ergste van alles, vertragingen in goedkeuring. Dat is geen "technisch" probleem. Dat is cashflow, vertrouwen en tijd die je niet hebt.
Er is nog een ander, stiller probleem: betrouwbaarheid. Een Word-, Excel- of Canva-factuur is geen betrouwbare data in strikte zin, omdat deze in enkele seconden kan worden gewijzigd zonder bewijs van wat er is veranderd, wanneer en door wie. Dat bewijs is wat mensen bedoelen met een "audit trail": een duidelijk overzicht van bewerkingen en versies. Zonder dit vraag je je klant en soms de belastingdienst om te vertrouwen dat het document dat ze hebben ontvangen hetzelfde document is dat jij hebt uitgegeven. In een geschil of tijdens een btw-controle is dat een zwakke positie.
Een “e-factuur” is anders. Het is niet “een PDF die je e-mailt,” maar een gestructureerd bestand, vaak XML in UBL-formaat, dat boekhoudsystemen automatisch kunnen lezen. Het bevat de factuur als data: leveranciersgegevens, btw-nummers, data, regelitems, totalen, btw-tarieven. Wanneer die data wordt gegenereerd vanuit goede factureringssoftware, stuur je niet alleen informatie; je stuurt iets dat past in het proces van je klant en veel moeilijker "stilletjes herschreven" kan worden.
Een kleine maar zeer reële situatie: een freelancer levert werk voor een gemeente, stuurt een nette Canva-factuur en hoort wekenlang niets. Niet omdat iemand onbeleefd is, maar omdat de factuur niet in het proces van de gemeente kan worden opgenomen; hij wacht op handmatige verwerking en komt dan terug met “stuur alsjeblieft opnieuw als een e-factuur.” Ondertussen wachten de rekeningen van de freelancer niet. Dit is precies hoe “administratieve details” veranderen in financiële stress, stilletjes, zonder drama, gewoon door het proces.
Nu is er veel rumoer online over data en “iedereen moet het volgend jaar doen.” Wat stabiel en nuttig voor jou is, is dit: in Nederland is ervandaag de dag geen breed B2B e-factureringsmandaat van kracht, maarde B2G (naar de overheid) vereisten zijn reëel, en de richting van de EU is duidelijk. Onder de EU-reformen voor btw in het digitale tijdperk (ViDA) zullen e-facturering en digitale rapportage centraal komen te staan voor grensoverschrijdende transacties vanaf 2030, en landen kunnen eerder in de praktijk bewegen door marktdruk en sectorvereisten. Wachten op een perfecte, definitieve Nederlandse deadline is een geweldige manier om te laat te zijn.
Dus wat verscherp je, rustig, zonder je bedrijf in een IT-project te veranderen? Behandel eerst facturering als onderdeel van de levering, niet als een bijzaak: controleer je contracten en e-mails voor klantonboarding op factureringsregels (sommige klanten vereisen al Peppol of UBL). Ten tweede, zorg ervoor dat de manier waarop je facturen “genereert” een echt UBL/XML-bestand op de achtergrond produceert, ook al stuur je nog steeds een PDF voor menselijke leesbaarheid.
Het punt is niet om trends te volgen. Het is om vermijdbare wrijving te verminderen en voorbereid te zijn op de nabije toekomst. Een gestructureerde factuur verlaagt de kans op afwijzing, versnelt goedkeuringsketens en maakt je eigen boekhouding schoner, minder herstelwerk, minder e-mails, minder momenten van “kunt u het opnieuw verzenden?”. Als je dit kwartaal maar één aanpassing maakt, maak het dan dit: verplaats je facturen uit “documenten die je hebt ontworpen” en naar “gegevens die je klant kan verwerken en kan vertrouwen.”
Je toekomstige zelf, en je bankrekening, zullen het verschil opmerken.